果王物語vs獨立50年

那天又偷偷回家 途徑文丁 看到大堆大堆的榴蓮興起...就停下車子 買幾粒給家人吃
賣榴蓮的,是一位馬來阿伯..大約70歲...

我問：AH DUK, Macam mana Jual？
榴蓮販：Adik, lu banyak pandai pilih, saya ni semula durian hutan。
我問：Durian hutan apa beza dengan Biasa punya...
榴蓮販：durian hutan pun tak tau ar？ini adalah paling bagus
我問：harga sama kan？
榴蓮販：Memang Mahal sikit la... Tapi saya boleh Grandtee u Makan..
我問：So berapa Sekilo？
榴蓮販：empat biji 25ringgit,angkat la lapan biji, durian hutan susah nak cari
我問：Banyak mahal la... kurang sikit la... lapan biji empat puluh la
榴蓮販：tak boleh la,ini betul betul banyak sedap de,sudah banyak murah..
我問：saya tak cukup wang, kalau lima puluh , saya tak mau!
榴蓮販：okla..lu suka la, empat puluh , empat puluh la
正當我從錢包抽著錢時，這位可愛的馬來老人家突然唱起歌來...
榴蓮販：miskin kan melayu , kaya kan cina... mati kan melayu ,hidupkan cina
我問：tuk, sikit wang saja.. mengapa mau nyanyi macam ni, bukan kerajaan banyak tolong?
榴蓮販：lu mana tengok melayu ada kedai, semua kedai cina saja...
我問：biar saya kayakan tuk sekarang

在說完這句話後，我就拿著榴蓮走了，可是他卻還是在唱個不停，或許很多人說得對,就算有一天,我們被同化了,也會被馬來人針對!!